İlk. Şiiri - Akın Akça

Bir düğümdür.

Görünmeyen jeosentrik dalgalanmalarına attığın bir düğümdür
duvarlarının zamanın, boynuzlarının taşıdığı Atlas öküzünün …

Gemicinin düğümüdür!
(Püfür onun ne varsa gözbebeğinde soluğunun:
Uzaktır ufuk, umut yakın;
günbatımı sevinç.)

Onun öğrenme sürecinden elde ettiği ama, veri bütünü …
Edinilenin son halkası yani:
her şey zaten oraya ulaşmıştır.

Ses güzel denizde, sessizlik var:
susamazsın denizde;
haykırmak gibi güzel bir şeyde barınamaz karar

Ya da uzayda:
boşluk titreşir,
dinlersin…

Orman gibi,
ağaçların çıktı çıkacak külkedisi …

Ve dağ gibi,
işte bu sefer orada ortaya çıkmış, bak!
*

İlk,
(olmalı.)

ilk ve
son'dur
quark ve quasar,
kapsar...

onun sonuna
konulabilesi nokta;
virgül olarak azaltır,
üretilende, geçebilesi
düşüşe -
inceltir dokuma
tezgahında;

son’a denk virgüldür,
dalga yapısı ışının;
baş tarafta
şeffaflaşan noktasal zerre…

Yere kapanırdı, ilk;
o gözetleme kulesine…
O delikten onu gözler;
şeffaf kanatlar geçerek kuyu
karanlığından ve birkaç çığrış.. dalgalar
… Ulaşmak için ona, ilk;
Yaşanışı hayallerin, her sefer.

Her zamandır benim için;
( belki de yaşayan için.)
her gün yeni bir başlangıçtır.
Yeni bir başlangıçtır her gün,
her gün yeni bir süreçtir:
Gereç yeni, savunulanlar eskidir;
(su isen sen, ‘büyük zaman’ sarnıç.)
yanında yoktur büyüteç,
yeni daima sensindir.

-
12.12.2004 Pzr 05:07
05:32