İlişmeyin Çocukluğuma...

ıslak kederli bir dündü

yarım yamalak sevdalar kanayan

umutsuzluğa bakan bir çift közdü

yürekten süzülüp avuç içimi yakan

güllerim bir ayrılık girdabında savrulu

kavuşamasam bil ki ölürüm

say ki incinmiş bir gülüş

gecikmiş bir düşüm

susturulmuş bozlak bir türkü

"bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm"

sağnağındayım neresinden baksan sırılsıklam

ıslak kederli bir dündü

say ki annemi özledim

ak tülbentin kokusunu

koynunda kış uykusunu

pak göğsünün dokusunu

dizleri kanadı çocukluğumun

sorma ne haldeyim nerdeyim

savunmasız yağmur altında

kanatsız yüreğim ıslak

titreyen içim şiir

kimbilir hangi el okşadı yetim yanımı

ıslak kederli bir dündü

hamamönlerinin sabun kokusunu özledim

tut ki sırtı bohçalı bir çocuğum

yanaklarım gelincik tarlası

çunguru taş kurnalarda gönenmişim

ateşin maharetini gördüm suyun izzetini

tüm kederlerimden arındım şimdi

bütün sevmelerim dorukta

ilişmeyi(n) verin çocukluğuma

körpecik umutlarımdan çekin ellerinizi

çocuk gözlerinde tüneyen sevgiden yudumlarca içmek

ıslak kederli bir dündü

süt kokulu çocukları özledim

bir portakaldan beş oyun çıkarıp

tüm suskularımı dağıttım bir bir

yalnız onlar görsün

yalnız onlar öpsün diye

kimi sevdim kimi özledim

kaç yıl eksildim ne önemi var

şimdi çocuklarla yaşamaya başladım

gayrısına tahammülüm yok benim...

Hicaz /2013