salınıp duruyor bir damla bulutunun ucunda
bir köşeye ilişsem ıslanmasam
bende bir düşme korkusu,
ayrıklıklar içinden sıyrılsam
tutunsam,
körün sopasına tutulduğu gibi tutunsam .
salınıp duruyor rüzgarda bir damla;
havada bir toprak kokusu,
göçlerin arasından geçiyor, kuşların kanatlarından
balıkçıların barınaklarından,
alazı yakılmış tarlalardan,
kar inmiş dağlardan ….
yitip gitmiş bir damla bulutunun ucundan
düşemiyor;
gökkapayanlardan, şemsiyelerden, asfalttan…
saçlarımda bir yağmur tanesi
reddettiklerimi cebimde taşıyorum
çakallar gibi saklıyorum hayatımın leşini
bende bir yitip gitme korkusu
bana tutunanları da bırakamıyorum…
ben cesaretini kutsuyorum
saçlarıma düşen yağmur damlasının …
nasıl da boşluğa bırakıyor kendini
salınıp durduğu bulutun ucundan …
ben ilişiyorum hayata,
yaşıyorum ucundan ucundan…
Kayıt Tarihi : 3.1.2018 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!