Evlere hapsolmuş hayatlar,
Aynı evde yaşayan yalnız kalabalıklar,
Telefonlara, televizyonlara kurban edilmiş
Evlilikler, çocuklar...
Yan yana olsa da kilometrelerce uzak çiftler,
Birbirini anlamayan eşlerle dolu her yer..
Kalksa görünen görünmeyen tüm mesafeler,
Açılsa ruh pencereleri, nefes alsa canlar, bedenler.
Kalksa perdeler açılsa gözler,
Dinse öfkeler, sevgi her yanı kuşatsa,
Son bulsa bütün kırgınlıklar,
Sen bende, ben sende hayat bulsak,
Yeniden filizlense aşklar, birbirine sımsıkı sarilsa ruhlar ve bedenler,..
Kopsun kızıl kıyamet ne çıkar, yeter ki
gülsün yüzün,, işte o zaman
Dünyam aydınlanır...
Kayıt Tarihi : 29.11.2022 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşanmışlıklar şiirin esin kaynağıdır...
![Harun İkiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/29/iliskiler-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!