İlişki tire çelişki Şiiri - Sinem Kül

Tüm günahlarımı, kendi sınırlarımda yaşadım, sendekiler gibi
Güçlü yahut iyi olduğum için değildi zararsızlığım
Kendimi affetmek,
Başkasına kendimi affettirmekten daha kolay geldi.

Her zaman sevmeyi bildim,
İlk işimdi,
kendimi bildim bileli bildim.
Nasıl seveceğim konusunda yaşadım tüm çelişkilerimi

Yaşamın karşısında duruş şeklimi değil sadece
nasıl yürüyeceğimi bulmak için
Takdir ettiğim insanları izledim,
Dimdik ve müspet hedeflere yürüyen
Ama beceremedim işte bir manken edasında olmayı
Yine de gülmeyi becerdim
Bir insan nasıl bu kadar değişir, düne bu kadar uzak bakar dedim,
Sıkça şaşırttım kendimi.
Nasıl bir yarın konusunda yaşadım tüm çelişkilerimi

Mecbur olduğun bir şeyi almanın zorluğunu
Küçük yaşta öğrendim
Bunun ağırlığından sanırım, hep omzumda kaldı
Vermenin almaktan daha zor olduğuna inandım
Nasıl vereceğim konusunda yaşadım tüm çelişkilerimi

İlk nikahımı kendime kıydım,
Hastalıkta ve sağlıkta aynı yatakta yattım
Ne salgın tehlikesi, ne arkanı dönebilme ihtimali
Kızdığın ve güldüğün her gün
Bıkma şansım yoktu ki
Nasıl bir başkası konusunda yaşadım tüm çelişkilerimi

“Yaşamım, ilişki tire çelişkiden ibaret” demişti babam
Sanırım benimki de onunkine benzedi.
Yine de eminim, tüm çelişkilerimi onda değil, sende fark ettim.
Aşkın bir yumruktu, kalbimin içini kaplamış
Sen hareket ettikçe, acıyarak büyüdü kalbim
Duracak diye beklerken, daha hızlı attığını fark ettim.
Büyüdüm şimdi
Daha da büyüyeceğim elbet
Ama kabul et,
Düne göre, çokça büyüdüm şimdi.
Büyüdükçe çelişkilerim de büyüdü elbet
Sendekiler gibi
Ve indirek anlatımın en edebi şekliyle belki, diyebilirim ki
Nasıl bir biz konusunda yaşıyorum hala, en büyük çelişkimi.