gece sis ve duman genişliyor arzın yüzüne
portakal ağacından yükseliyor sarı sonsuz yalnızlık
erken grevlerin ayazı üşütür bu sabahlarda
kasabalar yollar boyu uzatsam elimi
inatçı kan yakıyor tırnaklarımı
yeniden dediklerim yeni olmuyor, anlıyorum
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta