Bu yüzyılın başında, gündem aldı filimler(!)
Rafa kalktı elbette; ondan sonra ilimler.
Bu zulüm’e dur demek, vazifeyken onlara;
Ne yazık ki, şu işi; pek yapmadı alimler!
Senaristler ya kafir ya da; fasık, facirdir!
Her birisi günahta; ünlü, namlı tacirdir!
Adı mühim değil ki, fısk’a davet edenin;
Ha Hans olmuş ha Hasan, niyetleri hep birdir!
Nisa denen nakisa; her fitnede başrolde!
Bilhassa da son dönem; istimalde çok halde!
Yaptıkları şeytanlık; gururları okşamak,
Biraz para, az şöhret, sonra; “ manen git öl! ” de.
Tahrik olan nefisler; isyan eder Huda’ya!
Kulluk iken vazife; döner birer a’da’ya!
Hem kendisi mahvolur hem sapıtır milleti;
Dönüp insi şeytana; başlar dinden fedaya!
Millet adam olur mu; ilim, irfan olmadan?
Nasıl arif olsun ki; kişi Hakkı bulmadan?
Melun batı ne yazık, kesti yolu filimle;
Onun için bir nesil, olmak üzreler nadan!
Ey etkili kişiler; olmaz böyle hamiyet!
Sizler gafil yatarken, mahvoluyor cemiyet!
Keyfiyete bir bakın, haller hoş mu, nahoş mu?
Size ait şu vebal; sapıtmışsa kemiyet!
Cihat ŞAHİN
17.03.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 17.3.2011 07:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!