İlimce İstemektir Şiiri - Zeki Günay

Dil ilim der? Lakin Akıl ilim bilmezken,
Akıl olsa ne fayda, gözün görmez iken.
Kördede var ilim görendede var ilim,
İlimde ki maksat, ilimce istemektir.

İlim sadece göz akıl dilden oluşmaz,
Kalbi durak etmek lazım, ilmin köşküne.
Bu öyle bir durak ki? Yolcular kan hücre,
İlimde ki maksat, ilimce istemektir.

İki deniz arası, ağlamakla gülmek,
Ağlamadan gülmeden Rabbi bulabilmek.
Dağda yürürken ot taşı hissetebilmek,
İlimde ki maksat, ilimce istemektir.

Bir el nesleleri, nasıl tartar hisseder,
İnsanı niye sarıyor, üzüntü keder.
Hücreler niye vakitli hareker eder,
İlimde ki maksat, ilimce istemektir.

Ey kul Zeki, akıl ak, akla dokunan hakk,
Hakk dokunur his der, Bu haktantır muhakkak.
Karıncada çabaya bak, kalk ayağa kalk,
İlimde ki maksat, ilimce istemektir.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY