İlim Yolcusu Şiiri - Yunus İlemin 2

Yolunda kanatlarını sermiş melekler.
Bağışlanmanı diler deryada semekler.
Durma; az uyu, çok oku ve de yaz! Zira,
İstikbalinde maksudun, matlubun bekler.

Azmini kırmasın çirkin eleştiriler.
Çileni nereden bilecek beleşçiler.
Meyveli ağaç taşlar, cahil hasetçiler.
İlim yolcusu da, ilmine ilim ekler.

Arı gibi dolaş, her çicekten ilim al.
Kolay olmuyor insanlara şifalı bal.
Olmak istiyorsan verasetü'l-enbiyâ;
Her daim sen, peygamberlerin yolunda kal.

Dinlerken, kuş varmış gibi senin başında,
İlk kezmiş gibi dinle, bin defa duysan da!
Okuduğunu tekrar okuyacaksın; bil,
Çok şey öğreneceksin her okuduğunda!

İlim kilimini, ilmek ilmek dokuyun.
Eserleri hep mukayeseli okuyun.
Unutmayın; "Fikirlerin çatışmasından,
Hakikat ışığı doğar", benden de duyun!

Fakir Yunus, haddini bilmemişsin yine.
Sayısı günahların, çıkmışken yüz bine.
Hayâ yokken, ilim sana mı yâr olacak?
"Edepsiz kimse, âlim olmaz" de kendine.

Yunus İLEMİN
Dağal/22.05.2023