İlim ve Bilim

İlim ki kendin bilme,
Madde özüne inmedir.
Bilimse maddeyi bilip
Teferruata girmedir.

Asıl ilimde var ahlak,
Var ki o, Allah’a tapar.
Bilimin yoktur Allah’ı
Tapıncı kendine yapar.

İlim, resmin bütününe;
Bilim, parçalara bakar.
Kobayı “insan ve hayvan”
Canlı canlı “o” parçalar.

Yapan atom bombasını
Hiroşima’ya da atar,
Biyokimyasal silahla
Nice nice canlar yakar.

Önce hastalık üretip
Sonra ilacını satar.
Yoktur bilimin ahlakı;
Çünkü o kendine tapar.

Canlıya yoktur hürmeti,
Bin türlü iblislik yapar.
Her tarafında zift-ü kir
Akar, bilim ona bakar.