omuz at yanına sokul açılır
kapıyı kırınca okul açılır
bilgisayar filan korsan sınıfa
gelişip beyini O kul açılır
ılımış ise süt yoğurt mayalar
her birey bahçeden erik alırdı
mabed inşa edip aztek mayalar
okul açmaz ilmen geri kalırdı
ardından kristof kolomp karaya
ayak basıp dağı kırklı yaş aştı
yerliler ak diyor idi karaya
eğitene kadar feleği şaştı
şüphesiz hayatta hakiki mürşit
ilimdir inkişaf ilimle kabil
ilime harcadı uzun ömür Şit
fakat okumadı kardeşi Kabil
bil ki cehaleti tamamen yenip
oku diyor iken sana ilk emir
gidip restoranda kelle baş yenip
ne diye kemikli çok sert dil kemir
memur olamazsın şayet okuma
amelelik edip harcı kararsın
bir yaşlı herife gider o kuma
beyaz atlı prens sen çok ararsın
kararı vererek ana dilinde
kuranla Tuşalp'in bin tanık oku
getirin kavunu bana dilinde
nasıl cezbediyor insanı koku
tabiki acıyor insan cahile
okuma arzusu içinde kanar
anlamaz esnafı yapınca hile
din istismar eden kişiye kanar
anarsın atayı her on kasımda
sonra unutursan bitmez bil acı
cahil ağrı sızı varsa kasımda
öğüt verir koca karı ilacı
hiç geçme safına safın bönünde
içi kamyon oto parkın dışı tır
her daim aydınlık olup önünde
ilim meşaledir ufkun ışıtır..
Kayıt Tarihi : 18.9.2016 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/18/ilim-mesaledir-ufkun-isitir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!