İlim irfânla yoğrulmuş.
Tapduk da kendini bulmuş
Aşkla yunmuş derviş olmuş
Karamanli bizim Yûnus.
Tapduk Emre ocağiydi
Sevgi saran kucağiydi
Resülullah sancağiydi
Karamanlı bizim Yûnus.
Bir sevdâydı onda Türkçe.
Konuşurdu her dem mertçe
Kalbi gönlü gülden bahçe
Karamanlı bizim Yûnus.
Kayıt Tarihi : 14.8.2021 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!