İlim irfan izine Şiiri - Muharrem Akman

İlim irfan izine

Soğuk bir terminal bekleme salonunda
Çarçabuk geldi dede oturdu yanlarına
Belli ki yolcu edecek yavrularını uzaklara
Kayboldu bir ara tekrar yapıştı canlarına

Yaklaştı usulca dede torununun yanına
Bıraktı cebine yüz lira,çaktırmadan kızına
Son anda görüverdi kızı ne yaptın sen baba
Ne yaptın sen baba, sana lazım o para

Yokluk kesişmiş kızı ile baba arasında
Pes etmiyor dede, son meteliği olsa da
Dayanmaz yürek kan göçüyor uzaklara
Kenetlenip bağlanmışlar can cancana

Ne zaman yenilecek yokluk bu topraklarda
İlim İrfan izinde düşebilseydik yollara
Mahkum olmazdık kimsenin işine sofrasına
Nerede bağlandı el ayak güzel vatanımızda

Muharrem Akman Zonguldak
28/01/2022