İlim İrfan Hazinesi Velilerimiz

Hizanda yatar bir aslan.
Varsa derdin ve gamın git ona yaslan.
Allah'ın dostu Seyyid Sıbgatullah Arvasi.
Namı diğer Gavsı Hizan.

Sükutumuzdan bir şey anlamayan,
Konuşmamızdan da anlamaz derdi.
Varını yoğunu Allah'a verdi.
Tenha ve uzun gecelerde
Rabbine niyaz ederdi.

Norşeni yapmişti cennet baği.
Kalpleri dünyadan çözüp bağlardı Allah'a.
Şeyda künyesiyle meşhur,
Şeyh Abdurrahmani Taği.

Seyyid Sıbgatullah;
Bir gün otururken muhipleriyle,
Yuvarlandı bi kaya dağdan.
Herkes kaçarken Seydayi Taği;
Üstadına zarar dokunmasın diye,
Dua istedi Yüce Allah'tan.
Kendisini attı üstadı ile kaya'nın arasına
Seyyid Sıbgatullah
Buyurdu ki sadık dost hayırlıdır
Herkesten ve dahi evlattan.

Kara gözleriyle cezbederdi herkesi.
Halkı Hakka çağırır, davet ederdi.
O mübarek nefesi
İnsan suretinde melekleri.
Onun mübarek nazarları altında temaşa et.
Şeyh Muhammed Diyauddin.
Namı diğer meşhur Hazret.

Hazret Cihadda kaybetti bir kolunu.
Asla terkeylemezdi Allah yolunu.
Hem veli hem mücahid idi.
Yılmadan, usanmadan.
Halkı, Hakk'a davet etti.

Fethullahı Verkanisi Bitlis'in gülü idi
Muhiplerine şefkatli bir baba gibiydi.
Allah'ın aşığı,
Peygambere sevdalı bir veliydi.
Hak yolunda meşhurdu gayreti.
Şevkle öğretirdi insanlara vahdeti

Kasrikte idi saadetli evi.
Mürşidi idi Ahmed Haznevi.
Onu görenler mest olurdu bir nevi.
Hakkın veli kulu.
Seyyid Abdülhakim Hüseyni.
Nam-ı diğer Gavs-ı Kasrevi.

İrşadı ile aydınlattı herkesi.
Bitlis'in meşhur velisi.
Ay yüzlü Şemsi Bitlis-i
Birliği telkin etti eşe ve ahbaba.
Bitlis'in ilim irfan kaynağı Müştakbaba.

Aradan geçsede kaç zaman.
Hiç unutulur mu?
Said-i Nursi,
Namı diğer Bediüzzaman.

O meşhur veli Pir Muhammed Kührevi.
Yoktu üzerinde hiç bir emare dünyevi.
Onu pek çok severdi.
Sultan Abdulhamid Han.
Düşerse aklına bu güzel veli.
Onu dualarla an.

Onlara yoldaş olmayı,
Nasip eylesin bize.
Şanı Yüce yaradan.