İlim İlim İlmelenmek Şiiri - Niyazi Sakar

İçimde daim sönmez ateş yanar
Gözlerimse durmaz kaynar pınar
Görenler bilmem ne der ne sanar
Ben bilirim nelerle ilmelendiğimi...

Dertler başımda baykuş gibi kollar
Gecemde gündüzümde hep yıldızlar
Deve kuşu misali içim sızım sızım sızılar
Ben bilirim nelerle ilmelendiğimi...

Acıdan alırım kavurup yakan o tatlar
Şekerde de var o kavuran acıtan tat var
Pusulayı şaşırmış kaçar dörtnala atlar
Ben bilirim nelerle ilmelendiğimi...

Elimde nice uçup giden umutsuz serçeler
Dilimde olmasaydı dediğim bitmez keşkeler
Mezar taşına taktığım nazar boncuklu hediyeler
Ben bilirim nelerle ilmelendiğimi...