İlim Bahçesinin Piri Şiiri - Hayrullah G ...

İLİM BAHÇESİNİN PİRİ

Memleketimin misk kokan çiçeği,
Karanlık dimağları aydınlatan güneşi,
Cehaletle cenk eden cengaveri,
İlim bahçesinin piri, eli öpülesi efendisi.

Miniklerin hamuru, yoğrulur ellerinin arasında;
Edebinle mayalanır hoşgörülü kucağında,
Aşkla pişer sevginin ocağında.

Dilin uçurumlu yolda doğruyu gösteren levha.
Aklın karanlığı aydınlatan meşale.
Kaleminden dökülür bilgi denizi,
İçinde temizlenir cehaletin en kirlisi.

Bazen yıkıcı fırtınalar esse de ilminin topraklarında.
Gönül incitici taşlar atılsa da suretine.
Dağ gibi görünen heybetinin altında,
Affedici hüküm dolaşır sabır taşıyla örülü yüreğinde.

Anasın, babasın şefkatin timsali.
Öğrencilerin dertleriyle dertlenen yoldaşı.
Hayaller aleminde gezinen mektepli,
Cehalet dehlizlerine düşen inci taneleri;
Yüreğinde yaradır,sinende ince sızı.
Acınası akıbetleri, gözlerinden akıtır sevgi yaşı.
Körpelerin uykularını kaçıran dert yumağını.
Çözer kalemi tutan usta ellerin.

Her biri gönlünün bahçesini süsleyen yıldızı.
Söndü mü bir tanesi, solar mutlu dünyanın güneşi.
İlim bahçesinin piri, eli öpülesi efendisi.
Kırk yıl değil ,kırk bin yıl olunur kölen.

07.11.2015