İlim..! ! Şiiri - Özkan Erdoğan

Geceye dogan güneş söndü bügün
Ardında gölge kalmış saltuk öldü o gün
İlim ateş olsun bugra da mum
Aydınlatsın güneş misali ya dün ya da bü gün
Ey bugra Mum olsanda bir vakit söndün,
Unutma görsende bir vakit sende kördün
Bir bak neye nasıl büründün
İşik olsan geceye kendi kendinden söndün
Dün mum idin bu gün bittin de söndün
ilmi beklerdin de neyleye gördün
ilim dünya da ışıkdı da neden kördün
İlmi almadın çinde de olsa ey cahil
saltuk sen işte sen o vakit öldün
Yagmurlar yıkadı yoktu ardında cürmün
Hic yanmamışsın ki,de hele nasıl söndün
Uyan bugra uyan sen ilimde dogmadin ki
Nasıl dersın mumdum eridim,söndüm
Sen işte o vakit öldün o vakit gömüldün

ilim mum olsa dibine işik vermez ateş olsa yagmur yagar söner yada ilim sürete bürünce ecel gelir biter ilim kendini bilmektir asıl ilme sahip olan ne der ''ilim ilim bilmektir ilim kendini bilmektir sen kendini bilmes isen ya nice okumaktır'' kendimizi tanımadıktan sonra başkalarını tanımaya calışmak yada kendı ilminizi almadan başka ilimlere dalmak ya mum olmaktır yada ateş yada süret yani bir vakit biteriz ve ardımızdakılerıde bitiririz nasıl mı onlara kendı ilmini ögrenmeyi ögretmeyerek..