İlim Şiiri - Mehmet Uyar

İlim kitapda sanırdım
İlim bendeymiş
İlim kitabını bana nakş'etmiş
İlmiyle kuşatmış tüm benliğimi
İlim öğrenmeyle alim olunmaz

Arardım bilmeden ne'yöne baksam
Tecelli ederdi gözümü yumsam
Uyanık gezerken rüyamda görsem
İmtihan olmadan hâkka gidilmez

Dert sayardım dünyalık nimetleri
Kuş tüyü yastıkta geçen günleri
Az eksilse feryat figan dilleri
Edep olmaz'ise nimet bilinmez

Ararım Rîza'yı adalet ser'de
Mahlûka meyletmem sadâkât nerde
Gönül zindanımda dünya evinde
Dost'ile muhabbet eden bulunmaz

Mehmedim konuşur deyip durursun
Tatlı dile hemen uyutulursun
İmanla itaat et kurtulursun
İNŞAALLAH Rîza'yı Hâk'dan alırsın

(m.uyar 4 Eylül 2024)