İlim Şiiri - Mustafa Ceylan

İlim, büyük kaybımız
İlim, bitmez kaygımız
Olmamalı cehalet
Bizim alın yazımız...

'İlim: Bilmek kendini'
İlim: Aşmak bendini
İlim: sevip yaşamak
İslâmiyet dinini...

Derman cümle dertlere
Sonsuz ışık fertlere,
Bir hakikat meyvesi
Aydınlık yüreklere...

İlim: Güçtür, kuvvettir
İlim: Nurdan hikmettir,
İlim: Gözü göklere,
Yerlere çevirmektir.

Derman, derman ey derman!
Sonsuza akan ferman
İlim: Aşkla şahlanan
Ahlâk, fâzilet, imân...

İlim: Hikmet vermektir
İlim: Ufka ermektir,
Ne derlerse desinler
İlim: 'kalbe girmektir..'

Vaz geçilmez çaremiz
Onsuz kanar yaremiz
İlim:büyük tetkikat
Kutsal kütüphanemiz..

İlim: Bakmak âtiye
İlim: Yanmak Hakk diye
Büsbütün insanlığa
Sunulacak hediye

Ceylan, ilim hazine
Dolsun, taşsın özüne.
İlme, irfana devam
Bakma elin sözüne...