Sevda Şiiri - Çay Şairi

Serin çok serin esen bir rüzgar ne kadar titretirse o kadar

Eklem eklem hücre hücre üşüyorum anla ki o kadar

Vahalar düşünden uyandım düştüm içine ateş hendekleri eyvahlar

Devleşmiş içimi kasıp kavuran dermansız ölümcül vedalar

Ayrılığa katlanır da insan öyle zor ki soğuk ölümü andıran susuşlar

Matem tutmak istemiyorum gri havaların etkisine kapılarak

Adını her anışımda yüreğimde kocaman düğümler çözülür

Damağımda tenini andıran bir beyaz gülün kokusunda bir tat

Endişe etme bir seferlik değil bu ve artıyor sürekli katlanarak

Nasılda bembeyaz iri bakışlı güller göğsünde çelenk olmuşlar

Bak şimdi esiyor kuş tüyü hafifliğinde meltemler deniz aşırı ülkelerden

İliklerime kadar sevda doluyor eski bir şehrin sokaklarından dolaşarak

Leylaklar, pencere önü menekşeler ve de yürek kırmızısı güllerden

Gül teninden almış sıcacık bir huzur kıvamında mor dağlardan aşarak

Ellerin, on ayrı nehir olmuş akar yanaklardan susamış dudaklara

Has kokun dolaşıyor parmak uçlarından nefes boşluğuma

Ayakların kesildi kesilecek yerden vadi boyunumca tırmanarak

Nasıl da gülüyor mercan gözlerin ruhunun ufkundan kanatlanarak

Bilgehan Işık