Bir kaç satır anlatır mı
yüreğimdeki yorgunluğu?
İçimin tükenmişliğini?
Yalnızlığımın içinde bitmeyen,
umursamaz bir kalabalık,
kayboluyorum içlerinde.
Olmamam gereken bir yerde
zorla var olmaya çalışıyorum,
sevdiklerini söyleyen ama aslında
hiç sevmemiş olanların içinde.
Koca bir sessizlik bırakıyorum
geceye ve çekiliyorım kendi kabuğuma,
kendimle başbaşa kalmaya.
Zamanın içine bırakıyorum ağırlaşan
özlemlerimi, yürek acılarımı.
Bir tek seni bırakamıyorum işte
iliklerime kadar sen olmuşum,
sen kokmuşum
~oya erzurumlu~
Kayıt Tarihi : 26.12.2022 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oya Erzurumlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/26/iliklerime-kadar-sen-olmusum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!