Yine sabaha kadar düşündüm seni
Soğuk boş odalara taşıdım seni
Hep cehennem kor ateş ama yokluğun
İliklerime kadar üşüdüm seni
Tarif edilmez anlatılmaz yokluğun
Farkında değilim ne aç ne tokluğun
Öyle doluymuş ki ruhumda çokluğun
İliklerime kadar özledim seni
Bu gönül hep sevgine nefesine aç
Çarmıha gerilmişim yokluğun kırbaç
Ahretim Tanrıya ömrüm sana muhtaç
İliklerime kadar bekledim seni
Kayıt Tarihi : 23.12.2014 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!