Ilık Ilık Şiiri - Pervin Gökalp

Gökyüzü ve uzay sonsuzluğu
İleri hatlarda günümüze ışık tutan
Kerbela çöllerinde susuz
İçimdeki merdivenlerden çıkıyorum sessiz
Romanda okunmuş bir cinayetin sırlarını taşıyorum sanki
Ilık ılık dua günlüğüme mırıldanıyorum
Ben ve sen çılgın mucitler gibiyiz
Kaderim aşktır çağlayanlar misali
Eylülde açan çiçekler büyür büyür de
Sancı olur sol yanımı acıtır ılık ılık
Uzun yürüyüşler yapardık hatırla
Akıl kalbi ararken
Öfke kontrolümüzü dizginlerdik
İçimizdeki tanrıça orda dimdik dururdu
Yaşayan zamanları paylaştığım sevgili
Geleceğe dönüşüm sensiz olmasın
Nehir…şarkılarını yalnız bize söylesin…bencilim
Esrarengiz olmayan maceralardan geçmeyelim
Görünmez güzel ol göster yüzünü bana
Amatör ruhlarımızı kaybetmeden
Söyleyeceklerim bitmedi daha duru suya
Ölüm yolculuğu tarihsizdir bilinmez
Dünyanın öyküsünde bir masal olalım ılık ılık
İstanbul’un en yüksek penceresinden bakalım
Denemeler ekleyelim ilkler heyecanımıza
Okyanuslar, kutuplar, yağmur ormanlarını keşfedelim
Çayırlarda nefes nefes dinlenelim sonra
Karşılaştırmalı paylaşalım bildiklerimizi
Düşünüp nasıl yalan söylenir bilmeyelim
Akıllı köpek, savaşçı akrep, haydut kedi
Timsah kral adasında kupa savaşı yapadursunlar
Gidecek var foyası çıkmış bu alemden
Karantina şiirler yazıyorum bulaşıcı
Gizli dünyada yabancı sinemanın oyuncusuyum perdede
Etraf kazan ben kepçe çırpınıyorum ılık ılık
İçeri girmez miydiniz küçük dünya
Hazırlanıyorum bir anne bir kadın bir insan olarak
Tebessümdür benim masalım
Para dediğin değişmeyen bildik cümle …elimin kiri