Ilık bir yaz akşamı ay buluttan çıkarken,
Yorgun beden devasız dertten bıkarken,
Çığırışlarıma nankörler kulak tıkarken
Bir ben yalnızdım, birde gökteki ay.
Akşamın sessizliğinde, çekirgeler öterken,
Vefa bekledim, gönlüme hüzün çökerken,
Yağmur bulutları, tanelerini yere dökerken,
Bir ben yalnızdım, bir de gökte ay.
Yalnızlığımı gidermek. İçin sohbet ederken,
Biraz olsun uzaklışmıştım dertten, kederden,
Akasyanın yaprakları sallanıyordu yel eserken,
Bir ben yalnızdım bir de gökteki ay.
Hoş sohbet güzeldi akşamın serinliğinde,
Yine umut vardı hoş sohbetin derinliğinde,
Yalnızlık kaderimdi, ayrılık vakti geidiğinde,
Bir ben yalnızdım bir de GÖKTEKİ ay,
Gecenin sassizliğni it ulumalrarı bozarken,
Neydi günahım akrabalarım gezip tozarken,
Devranı dönmüş, evlatlar babayı yozarken,
Bir ben yalnızdım bir de gökteki ay,.
13.06.2019 Ben Selimi (Ömer Kılıç)
Kayıt Tarihi : 13.7.2019 03:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!