Ilık bir sen. Şiiri - İbrahim Şengün

Sana daldı gözlerim
Bu olmalıydı tanyeri güzelliği dedikleri
Bu güzelliği insan ömründe kaç kere yakalayabilirdi ki.

Sabahın ‘geliyorum’ diyen sesi soğuktu
Serin ama bir o kadarda sıcak bir bekleyiş vardı gönlümde,
Bu kızıllık, güneşi muştuluyordu,
Daha açılmamış göz kapaklarıma...
Ve gözlerimin önünde kırmızı bir pelerine bürünmüş
Bir perinin ayaklanışı vardı günün sinesinden,
Ve bu lalenin, kelebeğin kıskandığı,
Allarla bezenmiş gönlüme, sevgi kokan diyarlardan,
Nazlı-nazlı inen şebnem gibi bir sen vardı.

Öyle bir konuşun vardı ki gönlüme,
Bulut toprağa deydi sandım.
Meltem saçımı okşadı sandım.
Nazlanarak, salınarak indin yüreğime.
Usulca... Okşar gibi... Öper gibi...
Dudaklarım dokundu dudağına.
Bir buse düşerken dudaklarımdan, bir şebnem gibi senle ıslandı.
Ipılıktın...
Alelade bir dudak olamazdı bu, en saf, en berrak dudaktı var olan.
Ilıktı dudağın.
Yaratanın sevgisinin sıcaklığında doğmuştu,
Ilık dudağın
Ve hemen üşüyen bir vücudun yüreğine konmuştu

Yaratan beni de unutmamıştı,
Meleklerin kollarında kanatlanan ılık bir sen yollamıştı.