İlhan Serin Şiirleri - Şair İlhan Serin

Toprak, ne basittir ve ucuzdur heyhat.
Aç gözünü, 'o'dur mebde-i hayat.

Tut zamanı ufuktan
Alem durulsun.

Koş hayalin ardından,
Fikir yorulsun.

Dön dünyam dön.
Beni de döndür.
Yürekteki tul-u emeli söndür.
Nerede bekanın çaresi?
Beni o durakta indir.

Bahar yağmurlarıyla geldin bana.
Rahmet yüklü bulutlar taşıdı seni.
Asuman, gözyaşlarını döktü.
Kara bulutlar,' elveda' diyerek terk etti beni

Bahar rüzgarlarıyla geldin bana.

Dedinki:
'Söyle, beş kadını sevmişsin.
Sebebi nedir bunun?
Onların uğruna, hayatını vermişsin.'

Evet!

Renkleri sorma bana.
Baktım ya göremedim.

Baharı sorma bana.
Çimeni seremedim.

Ateşten gömlek giydim.
Gözyaşlarımı sildim.
Karanlık zift içinde,
Aydınlık nedir? bildim.

Ben artık bir yolcuyum.

Göçmüş ahbablar, yüzde doksan bir güzel aleme.

Ecelden, kime davet gelse,gerek yok siteme.

En büyük ve en son sen.
Işık ararken evren,
Gönüller seni buldu;
Bir de bu hakir beden.

Bil, herkesin vazifesi şükürdür.
Sana da, bana da gerksiz fahir.
Nefse, yakışırsa da bu hodbinlik,
Fenaya tek çare; Hüdabinlik'tir.