Geceler gözyaşıdır,
şiirdir, ayrılıktır, acıdır
herkesin olabildiği tek şeydir
hiçkimse olmamaktır
kendin olmaktır geceler.
Bazen bir yıldız şehri
ne bana aitsin sen
nede sana aitim ben
kiralamışız sadece
boş yüreklerimizi birbirimize
hepsi bu
yıldızları hüzünler sakladı
boşlukta bulutlar ağladı
ıslak bir şehirde
biri seni kendine
sordu bu gece de
yıldızları hüzünler saklarken
belki bir oyundu bu
rüyalarda oynanan
gözlerim kapalı
her yer karanlıktı
seni bulamıyordum
sanki yüreğim
ışıltılar var gözlerinde
belli belirsiz bana bakan
fısıltılar kadar ürkek
utangaçlıklar kadar suskun
buğday rengi tenin solacak sevgisizlikten
bulmadan kendimizi kendimizde
her karanlıkta siyahın tonunu seçmeler
bazen daldığımız her noktada kör olmalar
belki arayışlarımız
şaşırtmacasında yaşamın
Akıyor zaman
ilerliyor zaman
geçiyor zaman
bir gerçek var ki
hiç yorulmuyor
hiç durmuyor zaman
Şehirde bir oda
içinde ben
içinde yirmiyedi yaşım
içinde dertli başım
herşeyiyle umutsuzluk
herşeyiyle intihar kokulu
yağmurlu sonbaharlarda
üşütmekten korkup
yüreğime sakladığım
gizli sevdamsın
savrulan umutlarımın
sebebisin
Bir dünya istiyorum
sınırları olmayan
çiçekleri solmayan
bir dünya istiyorum
çocukları neşeden
gençleri sevgiden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!