Onca zaman sonra
Baktım ki olacağı yok
Yalnızlığımı göndüm gönlüme
Kanayan yüreğim, sensizlikse acı sızı
Taş bastırdım üstene
Hoyrat, deli rüzgarlara vurdum kendimi
Seninle
Sensiz olmuyor bunu biliyorsun
Bir başka ay parçasısın
Denizdeki yakamoz gibi
En nadide yakut taşısın
Endamına şaşmamak elde mi?
Düşündüm
Bir anlık aklımdaydın
Sen
Sen vardın aklımın en derin köşesinde
Umutlar çoktan yok olmuştu
Yıl 1915
Conkbayırı’nda
Nefes nefese kalmış zaman
Kurşun sıkılmış tarihin derinliklerine
Büyük bir komutan gözleri nefer
Kırbacını şaklatmış bu sefer
Gün batımını geceye
Gözlerin kadar parlak yıldızları,
Aşkının seline
Kurumuş dudaklarımda,
Çatlamış toprak olsan
Bir damla akan suyumsan
Dengeleri sağlamak için
İlişkiler ağının yoğunluğunda
Koşuşturmalar kesilmiyor ki
İnsanların kendine bile zaman yok
Sabahtan akşama yoğun tempo
Boğulmamak için nefes almak var
Sevgisiz bir yaşam,
Olmaz diyorsun belli
Elbette olmazlardan
Bilinmez denklemlerden
Doğumdan beri an ve an
Yaradanın özünden gelen
Sonbahar
Dökülmüş sarı yapraklar
Sanki ömrümden bir parça
Alıp gitmiş hayallerimi
Çıplak kalmış ağaç
Rüzgar savurmuş beni
DARIBÜKÜ
Karadeniz’in bir köşesinde
İlk kez mühür’ü elime verip,
Haydi git dediler aç okulunu
İyi tanı halkı, sevdir kendini
Karşıladı muhtar emmi beni
İlkbahar
Ağacın yaprakları arasında mis kokan çiçekleri
Kırda, bayırda kuzu sesleri
Bir o yana bir bu yana koşturan çalışkan arılar
Doğa kendini sunmuş tüm güzelliğiyle işte ilkbahar.
……
Kutlarım güzel bir çalışma olmuş.
Severek okudum.
Sayğılar.
Pişman olmuşsun belli
Pişmanlıkların yaşanmaması temennisiyle, başarılar dilerim
Güzel çalışmanızı kutluyorum.
Yüreğinize sağlık..
Saygı ile..
HÜSEYİN ÇUBUK