İlhan Koruyucu Şiirleri - Şair İlhan Kor ...

Sen ki zeytin ağacı
Körpecik fidan idin
Tanırsın beni adın gibi
İlk toprağını attım senin
Can suyunu ben akıttım
Sere serpe deli rüzgarda

Dağlar
Dağlar dağlar
Endamı büyük, ulu dağlar
Geçit vermez, sevgin dağlar
Her bir mevsimin başka
Yeşiline bağlandım kaldım

Bilim insanı olmak kolay değil ki
Gönül vermek,çalışmak, inanmak
Var olanla yetinmeyip
İleriye, doğruya yönelmek
İcat etmek ve sunmak
İnsanlığa yararlı olmak

Işıl ışıl parlayan her gözde
Doğrulukta, erdemde her demde
Vatanda, canda canı cananda
Seni görüyorum sevgili atam.
......
Gazide, şehitte öğretmenimde

Pay
Hayatımı bölmek istedim
Bir pay kendime
Bir pay anne ve babama
Kardeşlerimde vardı
Geriye kalanı eşime, dostuma verdim

Özgün düşlerdi onunki
Kimseler gem vuramazdı
Alabildiğince başı boş
Rengarenk düşler ülkesinde
Tutsaklıktan çok uzak
Esarete hiç alışkın değilken

Ayrık otu gibisin ömrüme sarmal
Kurusan bile gözün yeşermekte
Elime alsamda düşürsem yere
Kırk yıl geçse üstünden
Bir fırsatını yine bulursun sen
Toprağa değmesin yeter ki kökün

Zafer Bayramı
Şanlı Türk tarihi nice zaferler gördü
Yeniden dirilişi bir ulusun hep birlikte
Başkumandan Mustafa Kemal Paşa başta
Anadolu topraklarını yeniden Türk'e vatan
Büyük taarruz'un ardından düşman perişan

Buzdan kalpler

İçi donmuş

İnsanız diyorlar

OKU ÇOCUĞUM
Seslerle başladık bu yola
Bazen motor, bazen de arı oldun
Kelimeler elde ettik
Onlardan cümlelere ulaştın
Hiç durmadın yorulmak bilmedin