Uyumaktan korkar oldum
Gözlerimi kapamaktan da
Geceler en iyi dostum
Sensizlik en büyük düşmanım oldu.
Hasret zindanında yapayalnız
Nasıl yenirmiş mübarek,
Vekile sor.
Bilmiyorsan merak et
Bir bilene sor.
Çıkaracaksın törenle dolaptan,
İzacet alacaksın Ankara'dan.
Ana karnında yalnızdı,hem de yapayalnız.
Ellerini hissederdi anasının,
Sıcak,sımsıcak ellerini.
O sıcaklığı hissettikçe bir başka kıpırdanırdı,
Bir an önce merhaba demek isterdi,
Kendince güzelim dünyaya.
Geleceksin de ne olacak,
Şu fani dünyaya bebek?
Nelerle karşılaşacaksın bir bilsen,
Belki o zaman vazgeçersin.
Yoksulluk içinde belki ailen,
Hani hep deriz ya şimdi çocuk olmak varmış diye,
Biz çocukluğumuzu yaşamadık diye.
Bilgisayarlar,oyunlar,lunaparklar..
Gerçekten istermiydik şimdi çocuk olmayı?
Asıl çocukluğumuzu biz yaşamışız meğer,
Yetimin hakkını ye iyice doyun,
Baş aktör gibisin herşeyin bir oyun.
Bu millet senin için sanki bir koyun,
Yıllar geçse de değişmeyecek huyun.
Sen en iyisi pehlivanlığa soyun,
Sevebildik mi yavrumuzu
Sevdiğimiz kadar?
Anamızı sevdiğimiz kadar
Sevebildik mi?
Sevebildik mi canımızdan
Süslendi sarı saçlı kadın,
Köhne bir otel odasında.
Dudaklarında nar rengi ruj,
Alabildiğine allık,far,rimel.
Süslendi kadın,
Yırtmaçlı kırmızı etek,
Gelişini hatırlıyorum,sanki dün gibi,
Bizlere ilk bakışını,tanışmamızı.
Ben ' Muammer Güldüren,'
Ardından gülüşmelerimizi.
İlk günde sevdirmiştin bize kendini.
Nasıl da eğitmiştin hepimizi,
Hani mazide kalan değerleri,
Gün yüzüne çıkarmaya,
Hani o yok olan sevgileri,
Sevecenliği,dürüstlüğü,
Onlara tekrar hayat vermeye,
Biz büyüklere inat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!