gece erken çöker yalnızlığıma
yalnızlığımla başbaşa
seni anlatırım duvarlara
gözyaşlarımla...
gece erken çöker sensizliğime
üzeri solmuş yapraklarla kaplı
boş bir bankta otururken
sensizliğim geliyor aklıma
renksiz hayallerle dolu gözlerim
kanamaya başlıyor
haykırıyorum boş sokaklara
yağmur yağıyor yine
her damla sensizlik gibi kokuyor
bu küçük kasvetli şehir senin özleminle ıslanıyor
gecenin en çekilmez saatlerinde
sensizliğimin tam ortasında
ve yağmur diniyor
yalnızlığımı yudumluyorum
bir sahil kenarında
güneşte yanmayı beklerken
boğuluyorum gecenin karanlığında
dalgalara karışıyor damlayan gözyaşlarım
denizde ağlıyor yalnızlığıma
ben her gecenin karanlığında yıldızlarla konuştum
bütün yıldızlara anlattım seni
yıldızlarla gökyüzüne çizdim resimini
hepsine anlattım tek tek seni nasıl sevdiğimi
boş sokaklarda gecenin karanlığına haykırdım seni
ama sen yoktun...
ben en çok neyi merak ediyorum biliyor musun?
ben her gece seni düşünürken
yolda başım dalgın hayalinle yürürken
her gece sana ağlarken
aklıma her geldiğinde
tebessümlere boğulurken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!