öpmelerin is bırakmış dudaklarımda
söğüt yeşili bakışlarında kalmışım amansızca
delili olmus esaretinin...
alyuvarlarıma kadar işleyen
ağır sızıların var
sevda şimdi
soğuk gecenin tenhalarında
yol bilmez dil bilmez
mülteci eşgalinde
yaralıdır
bir yanardağ alevinde
Akşam karanlığında
Yıldızları kaysın gecenin
İçimdeki yoksunluk sarsın etrafı!
bulutlar yağsın kahrını
Şimşekler çeksin gamları
Ben İstanbulum şimdi,
Yeşilim, siyahım, maviyim,
Gözlerim yağmur, eteklerim kardır,
Acı, umut, gözyaşıyım.
Ben istanbulum şimdi,
sevgili
ne dünyalar kurdum hükümranlığında
ne aykırı sanatlar icat ettim
ne kadar özlediğimi bir bilsen!
eylülde kar yağar saçlarına
gözlerin yağmur yağar zemheri zamanı
bahar geliyor da
kalbim ellerinde üşür kalmışsa
güneşlerde bile
matemlerim erimez
ağlamalar uzar gecelerde
benliğim meyleder intiharına
Bozulmuş ahengim
kar düşmüş damlarıma
Kalp çanaklarımı delen
Bir sızı var içimde
Gurbetçi misali
Yabancı kalmışım şehrime
Bir "sen" var içimde
Her mevsim damarlarımı koşan
Silkeleyince tutsak
Azınca felç eden
Gelince özlemin
Ey saçının teline aşık olduğum,
Gözlerin uyutmaz beni,
Yanaklarından süzmüşüm sevgimi,
Dudakların mısralarıma dokunur...
Engelliyim yokluğunda bu gece,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!