İlhan Berk....Bir Şiir / Bir Yorum

Ne zaman seni düşünsem
Bir ceylan su içmeye iner
Çayırları büyürken görürüm

Her akşam seninle
Yeşil bir zeytin tanesi
Bir parça mavi deniz
Alır beni

Seni düşündükçe
Gül dikiyorum ellerimin değdiği yere
Atlara su veriyorum
Daha bir seviyorum dağları.

İlhan Berk

Sanat, soyutlamadır. Bununla neyi anlatmak isteriz? Hayat, doğa, insan… bir bütündür. Şair, her şeyi anlatmaya kalksa ömrü yetmez ve aslında hayatın bir kopyasını çıkarmış olacaktır. Üstelik aslı varken taklit olanın da pek bir hükmü yoktur.

Sanatçı ya da şair, hayatın içinden “güzel” olanı ya da kendisine “güzel geleni” veya kurgulamak istediği dünyaya yakışacak, orada anlamlı bir görev üstlenecek olan şeyleri, duyguları, ayrıntıları, izlenimleri seçer ve imbiğinden süzerken ona aslında olduğundan farklı, sadece o şaire, o şiire özgü bir hava, bir ahenk verir. İşte bu şiir özgündür.

“Ne böyle sevdalar gördüm / Ne böyle ayrılıklar” başlığı bize alışılmışın dışında bir aşkı, bir tutkuyu ve ayrılık hüznünü hissettiriyor. Bir merak duygusu yaratıyor.

Ne zaman seni düşünsem
Bir ceylan su içmeye iner
Çayırları büyürken görürüm

Şair, bir ayrılık yaşamaktadır. Sevgiliden uzaktır ve özlemektedir. Sevgilinin olduğu yer onun cennetidir. Orası bir “bahar” ülkesidir. Sevgili ürkek, nazlı bir ceylan…

Her akşam seninle
Yeşil bir zeytin tanesi
Bir parça mavi deniz
Alır beni

Ama şair uzaklardadır ve sevgiliyi düşünmektedir. “Tek başınalığı” en koyusuyla yaşarken “yalnız” değildir. Sevgiliyledir yine, sofra bile kurmadan gözleri bir ufka, bir tabağındaki zeytinlere dalarak bir aşkı tek başına yaşamayı sürdürür.

Seni düşündükçe
Gül dikiyorum ellerimin değdiği yere

Sevgiliyi her düşündüğünde anılarına gitmekte, sevgilinin dokunduğu eşyaları düzenlemekte, onunla olan anılarını yeniden yaşayıp pekiştirmektedir.

Atlara su veriyorum
Daha bir seviyorum dağları.

Şair, sevgiliyle yaşayacağı güzellikler için kendini hazırlamakta, onu mutlaka götürmek istediği yerleri, özellikle özgürlük kokulu dağları ve rüzgârları bol coşkulu bir hayata hazırlanmaktadır kendini.

Su içen ceylan ve su verilen atlar, büyüyen çayırlar şiirin ağırlık noktalarını oluşturan imgeler. Kısa ve özlü bir anlatımda, basit bir kompozisyonla yakalanıveren duygu yoğunluğu ve hüzün…

Büyük ustayı cennetine bu güzel şiiriyle uğurluyoruz. Işıklar içinde yatsın…