En son nefesinde, yanında olmak,
İsterdim ya gardaş, kısmet değilmiş.
Dilinden dökülen, ismimi duymak,
Dilerdim ya gardaş, kısmet değilmiş.
Bilirim ki sana, gülmedi hayat,
Gülerek gitmişsin, hayata inat,
Emanetlerine her dem, kol kanat,
Geredim ya gardaş, kısmet değilmiş.
Seni aldı bizi, fırlattı attı,
Yokluğun kedere kederler, kattı,
Nefsin her kul gibi, ölümü tattı,
Baş ucunda dua, kısmet değilmiş.
Kulaklarda kalan, senden hoş seda,
Ne bir tavrın oldu,ne poz, ne eda,
Ben bu canı senin, uğruna feda,
Ederdim ya gardaş, kısmet değilmiş
Gönül bahçemizde, goncaydı soldu,
Bize göre erken, vakitsiz oldu,
Demek ki Tanrı'nın, sevdiği kuldu,
Biz de severdik ya, kısmet değilmiş
Kayıt Tarihi : 17.5.2009 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı candan öte can dostlar vardır ki; Onların kayıbı hayatımızda büyük kederlere ve boşluklara sebep olur.Kabullenemeyiz bir türlü yıllar geçsede. Elimiz kaleme, dilimiz kelâma gitmez, gitmez ki üç beş satırla anlatalım.İşte öylesi can dostların şahı idi İlhan. Yıllarca kabuledemediğim ölümünü,ve her dem içimde hissttğim yokluğunu. ancak yıllar sonra elim kaleme gidebildi ve nacizane yukarıdaki satırlar döküldü kalemimden. seveleri ile paylaşmak istedim,
yazan gönüle selam olsun.
kutluyorum
namık cem
TÜM YORUMLAR (2)