Kucağıma oturmuş dolayıp kollarını,
Dudağımdan göğsüme kendini dolduruyor..
İnledikçe harlıyor içimdeki yangını,
Çekerek saçlarımdan bana kalem soruyor..
Titreyen ellerimle kalemimi ararken,
Gül yüzünden bir lahza gözümü ayırmazken,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta