Kıştadır yüreğim, hayatım yazda bahara hasretim
Uzun yıllar oldu baharı yaşamadım
Zaman aktı gitti yazla kış arasına sıkıştım
Sözlükte fazla yer kaplamayan
Altı harflik bir sözcük hemen Anlaşılan
Tüm yaşananları, hayatı karartan...
Umutlardan, birliktelik hayallerinden,
Sevgiye kadar telafisiz deprem yaratan...
Hayatı sökerek alıp gözlerden,
Şaşırdım;
Postacı mektubunu getirdi, bugün...
Telefon, bilgisayar varken;
Sen mektup yazıyordun! ..
Şaşkınlığım kat kat arttı, okurken,
Ne tanrıya nede bana, yoktu sitemin.
Suskunluğu seçerim bana ters olsa da
Teorilerimi denerim sıkılıp gidecek olsan da
Rakıya meze olarak severim yalnızlığı da
Son kadehinde,
Yarım kalan aşkın ızdırabı vardı…
Vedalara açılmış yol görünürdü,
Kahve fallarında,
Resimlerden alınmış bir şarkı benimkisi
Unutulmuşların şarkısı…
Issız bir çöl oldu yüreğim
Çevremdekileri sevgisiyle gündüz ısıtan
Gece bedenimi yalnızlıkla donduran
Üşüyorum gittiğinden beri
Üşüyorum boş yatağımda
Sen kokuyor hala hayat
Bugün;
Telefonum çaldı
Aylardan sonra,
İlk kez, farklı çaldı...
Numara yabancıydı,
‘’Alo’’ derken,
Yüreğim; Hızlı hızlı çarpmaya başladı anlamsızca,
Beynim sabitlendi, Kilitlendi düşüncelerim bilinçsizce,
Ayaklarım dolaşıyor, Yolunu kaybetmişçesine,
Tüm bedenimi saran, kıştan kalma bir titreme,
Niye bu yaz yağmurunun eseri gözlerimde?
Bir kaç kadeh içmiştim, sarhoş muyum acaba,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!