İlhami Erdoğan Şiirleri - Şair İlhami Er ...

Sen alırsın, Sen verirsin
Ne kim için, Sen bilirsin
Gârip hâlim, Sen görürsün
Medet Allah medetim Hakk.

Söyleyeyim, dilimi çöz

Ummanlar zerredir benim gönlümde,
Zerrede, kürreyi gördüğüm vardır.
Samimiyet dağı, dostluk gölünde,
Kîni, husumeti yorduğum vardır.

Bazı; Yûnüs'layın balıkla yüzdüm,

Haksızlığa göğüs geren,
Er gibi meydâna giren,
Dosta sağlam kal'a duran;
Gülce Şeren.. Gülce Şeren.

Hiç susmadı; Gündüz, gece,

'kuru idim yaş oldum,
kaya idim, taş oldum,
sâbır libâsın giydim;
ayak idim, baş oldum.'

Kıvrım kıvrım indim bir başka güzel,
Dağda yeşil, gökte bulut, su mavi,
El kulakta çekem dedim bir gazel,
Benden evvel övmüş onu semavi!

Adrasan'ın Çavuş Köyü bir adı,

Özledim Rüya Sokak
Sabah Sokak sizleri
Pencereler durur mu
Gözlerimin izleri? ..

'Dünya yalan deyip', işi sallama,
Diye diye oldun, ele yallama,
Ona sahici mi? Ulan dallama?
Yeter artık yeter, sâbrım taşıyor;
Sen yalan de adam, çağlar aşıyor!

İşgâle ilk fitildi, yaktı canla kadınlar,
Bindokuzyüzondokuz, Aralığın onuydu!
Kız öğretmen okulu, bahçesinde üçbinler;
Dünyaya haykırdılar, Vatanımız konuydu!

Üçbin Ana, üçbin yâr, O gün üçbin Gün doğar,

Ağıtlar sussada çile bitmiyor,
Daldan düşen bilir, düşenin hâlin!
Derdi, sıkıntısı kovsan gitmiyor!
Sustum, anlatmaya dönmüyor dilim!

Ana, baba çekti derdin hasını,