Aradığı edebi bulamamış şiirde,
Utandırıp cümleyi ağlatıyor ahirde,
Hece hüsrana uğrar gecedeki kahırda,
Belli ki rahat değil İlhami hitabından!
Şairlere ders verir insanlık kitabından…
Öyle usta yazar ki, zarafetten dem vurur,
Kalemler dile gelir, ihtişamdan savrulur.
Mahmurlaşan gözlerde yüreklerde kavrulur,
Eser ama ses vermez, kalemin adabından!
Şairlere ders verir insanlık kitabından…
Dirhem değil değeri ölçülmeli kırattan,
Mahareti Hüda’dan geçilmeli Sırat’tan,
Mahcup ise mızrabı düşülmeli fiyattan,
Ecelini beklerken vazgeçmez edebinden!
Şairlere ders verir insanlık kitabından…
Eğmiş gönlünü yere mütevazı görünür,
Gayesi gönül almak insanlığa bürünür,
Dost İlhami diyende kuşlar kadar sevinir,
Sonradan olan değil, bu onun hilkatinden!
Şairlere ders verir insanlık kitabından…
Kayıt Tarihi : 29.12.2011 08:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!