ölüme pek inanmazdım
ve sana hayatım derdim..
hayat bitermiş!
dünya malında gözüm olmadı hiç
ve sen herşeyimdin..
insan hiçbir şeysiz kalabilirmiş!
çam kokusu sinmişti
hücreleri birer ok olan tenine,
ve boynundan aldığım o bağımlı yapan koku
biraz taze kahve,
ruhundan aldığım ve betimleyemediğim
bir tatlı vardı hele,
bunların hepsi şiir olsun
kafiye olsun diye sadece;
ilham perisi şakağından vurulabilirmiş!
Kayıt Tarihi : 10.7.2012 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)