İlham Perisi Ölme Şiiri - Süleyman Eser

Acı bir rüyaydı, uyandım.
Yokluğunu kazanç sanmıştım.
Kâbuslar içinde ağardı saçlarım
Kılıç kalkan sesleriyle bezenmiş
Bir savaş sahnesi aklım.
Ne yana dönsem katliam,
Nereye baksam gözyaşı,
Zulüm ateşe vermiş dünyamı,
Çaresizlik söndürmekteydi sevdamı
Elim kolum bağlı, aklım karışık
Yoksulum, umarsızım, bitimsiz kahrım
Sana muhtacım, söyleşmekte ilacım
“Çok güzel ölüyorsun” dedim…
Böyle bir cümle yok aslında
Gel, İlham’ım! fallarımda yaşa.
Sonsuz aşka giden yolda
Afalladığımda beni uyandır,
Yandığımda gönlümü sula.
Ve asla uzak diyarlarda
Kartal kanatlarının altında
Ezeli bir diyara süzüldüğünde,
Vahşi yırtıcılar pençesinde
Bin bir zulümle, üzüldüğünde
En önemlisi benim için
Kendinden geçip süzüldüğünde
Beni yakın tarihe ibretlik etme.
Bırakıp gitme…
Gel İlham’ım “çok güzel oluyorsun”.
Ölme!
28/07/2011
-İst-