İlham Perisi -44- Şiiri - Bilal Geniş

Biliyormusun...
İlham perim oldun...
Kalbime girdin..
Girmesine...
Girdin ama...
Bir de bana sor...
Feleğimi şaşırttın..
Gündüzümü gecelere...
Gecelerimi gündüzlere ekledin...
Loş gecelere inat...
Seni azmı bekledim...
Fırtınalara, Yağmurlara, aldırmadan...
Issız sokakları...
Gecenin 03.00'lerinde...
Senin için azmı dolaştım...
Sensizliğin verdiği acılara dayanamayıp...
Sağnak yağmurlara nispet edercesine...
Seni bulamayınca....
Sana ulaşamayınca..
Sana kavuşamayınca...
Azmı ağladım.....
Kışın karlar yağınca...
Fırtınalar boranlar patlayınca..
İtlerin bile dolaşmadığı...
Mersin'nin tenha sokaklarında...
Saçım sakalım buz tutmuş halde....
Seni azmı aradım.....
Baharı bekledim....
Tabiat yeşile bürünsün...
Kelebekler uçuşup...
Cıvıl cıvıl kuşlar ötüşsün...
Renga renk çiçekler açınca....
Kırlara koşup,
Kır çiçeklerinden toplayıp..
Boynuna takmak için...
Çelenkler....
Başına takman için...
Papatya ve lalerden oluşan...
Azmı taçlar yaptım...
Ama nedense..
Takamadım bir türlü..
Yaz geldi...
Sahile indim...
Kumlardan heykelini yapıp...
Kocaman kocaman kalplerin içine.....
İlham perisi...
Seni Sevdim...
Seni Seviyorum...
Seni Seveceğim diye...
Azmı yazdım....
Fakat sen gelmeden...
Kıskanç dalgalar..
Heykelini yıktılar...
Kalpleri bozdular..
Günler geçti...
Ve..
Nihayet gelip çattı..
Hüzün sardı dört bir yanımı...
Mevsim Sonbahar...
Aylardan 10 Eylül...
Günlerden Pazar..
Bu gün..
Benim doğum günüm..
Ama...
Hala sen yoksun...
Bu gün bile gelmedin..
Alacağın olsun..
Anlıyormusun beni...
Aşkım....
Çiçeğim...
Meleğim...
Seni sevdim...
Seni seviyorum..
Seni seveceğim..
İlham Perisi...

Mersin 10.09.2007 Bilal Geniş...