İlham Perisi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Şiirler yazmak için neden bekleyeyim
İlham Perisi ‘ni
Sen varken?
Ömürlere sığmayan çilelerin, kahırların varken,
Kadir-kıymet bilmezliğin,
Geçmişe değer vermezliğin,
Sevgiye dudak büküşün,
Sevdaya dirsek çevirişin varken?
İlham Perisi ‘ne kim gerek duyar ki; anam-babam
Seni anarken?

Say ki; köhne bir dört duvar arasındayım
Ve bir başımayım,
Kapım arkadan, pencerelerim içerden kapalı,
Perdelerim inik, lambam sönük,
Sokaktan akseden bir ses,
Bir öksürük,
Bir gülüş,
Bir iççekiş
Seni getirip sokmaz mı sanıyorsun, görüş alanıma?
Sokmaz mı seni tüm aydınlığınla
Karanlığıma?

Ayaklarının sesi üstünde kilimlerimin,
Gözkapaklarımın tüm ağırlığını kaldırmışsın ellerinle,
Soluğun değip dokunuyor yanaklarıma,
Güneşten önce yola çıkmış bir bahar yeli gibi,
Geceyi henüz bitirememiş bir gecekuşu gibi…
Gerisi tıpkı;
Elinin elime dokunuşu
Gibi.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 65-66/100)