İlham Perisi Şiiri - Orhan Kaya 2

Kaç ay oldu,
Şiir bile yazamıyorum.
Allah korusun!
Yeteneklerimi mi yitiriyorum yoksa?
Yoksa;
Şairler çoğaldı da,
İlham perisi sıraya mı koydu bizi.
Velhasıl kaç zamandır,
Yürek tadında,
Bir şiir bile yazamadım...
Hani engin yüreğimin,
İlham perisi derdim ya sana.
İşte o yüzden,
Şiir yazamayışımı,
Gidişine bağlıyorlar,
Yokluğun köreltmiş beni güya.
Oysa;
Çiçeklere bakıyorum da,
Hep rengârenk,
Sensizde kokuyorlar,
Ama sensiz dallarında,
Sadece çiçekler.
Deniz;
Yine aynı deniz işte,
Ay ışığı parıldıyor dalgalarında,
Birde deniz fenerinin ışığı o kadar.
Yakamoz mu?
Tanımlayamıyorum...

Gidişine çokta üzülmedim aslında,
Hani;
Ellimi sallasam ellisi derler ya,
İşte öyle.
Bir çok alternatifin vardı,
Şairiz nede olsa,
Aşkla balçıklanmışız.
Anlayacağın aşık oldum yeniden,
Gezdim,tozdum,eğlendim.
Lâkin ne yalan söyleyeyim,
Onlar gerçeğin gölgesinde,
Sadece birer alternatiftiler...

Biliyor musun?
Saçım sakalım bir birine karışmış,
Günlük traşım yok artık,
Özel parfümler yerini,
Ter kokularına bırakmış.
Elbiselerim ütülü değil artık,
Pasaklı olmuşum velhasıl.
Kravat mı?
Takar mıydım eskiden?
Anımsamıyorum...

Her aşk tanımını,
Ayrılıklarla yazdırmıştır destanlara,
Ve mısralarda sevda,
Nefretle tamamlamıştır varlığını.
Eksi olmadan artını,
Eksik kaldığı gibi tanımında,
Bir bütün olduk seninle,
Eksi ve artı misali,
Tamamladık benliğimizi...

Dedim ya!
Şiirlerimin ilham perisi,
Bak sensizde şiir yazıyorum işte,
Sensizde doldurup koynuma yıldızları,
Ve saçlarıma kan gülleri takarak,
Bir o yana bir bu yana...

Sensiz de gözlerim kapalı İstanbul’u dinler,
Hasretinle prangalar eskitirim.
Yalnızlığımı paylaşmam senden sonra,
Paylaşsam yalnızlık olmaz ki ciğerparem,
Kara dutum,çatal karam çingenem...

Senin dudakların pembe,ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek tut biraz.
Hem söyler misin?
Memleket mi,yıldızlar mı,
Gençliğim mi daha uzak...

İşte yaş otuzbeş,
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Haydi uyan,
Gün ışığı çilemeye başladı baş ucunda,
Sevdiğim uyan,
Ne olur uyan...

Bak!
Yüzü aydan da aydın sevdiğim,
Yüreği okyanustan derin,
Yakamoz çiçeğim.
Yosun tutmuş yüreğimden,
Sensizde mısralar akıyor işte.
Velhasıl sensizde şiir yazıyorum,
Kim demiş körelmişim diye...

Hem yazıyorum yazmasına ya,
Birazda ayıp oluyor galiba üstatlara,
Yakıştı mı bize şimdi,
Üstatlardan dize çalmak.
Çalmak değil elbet,
Hani sana şiir yazmak adına,
Dizelerinde;
ÜSTATLARI SAYGIYLA ANMAK...