İlham Meleğim Şiiri - Ali Akça

Cennetin nabzını bilmem,
ama senin gülüşünde
sonsuzluğun provasını hissederim.

Neşen, ışıktan dokunmuş bir sabır;
adaletin, kalbi incitmeyen bir merhamet.

Sen, yeryüzüne sızmış bir dürüstlük ışıltısı —
karakterin kaya gibi,
yüreğin su gibi berrak.
Aklımda esen fırtına sensin,
beynimdeki kaosun içindeki meleğim.

Bir yara izi gibidir senden kalan akşamım;
rüzgâr geçtikçe kabarır,
suskunluğumun üstünde parlar.
Sana her temas,
zamanın içine düşen bir yankıdır —
ve ben o yankıda biraz eksilirim.

Dışarıda dünya,
çoklu organ yetmezliğiyle çırpınır;
eğitim kör, adalet sağır, vicdanlar yorgun.
Şişkin egoların kasıldığı bu çağda,
insan un ufak olurken bile
kendini dev sanır.

Ben sana bakarım;
sen ışığın içinden bana gülümsersin.
O an bilirim —
cennet, bir yüreğin berraklığında gizlidir.

Ali Akça