İlham Gelince Şiiri - Adem İmdat Kesici

Gözlerim dalınca maziye birden,
Şiirler yazarım şairler gibi.
Bana ilham gelir en ulvi yerden,
Şiirler yazarım şairler gibi,
Duygularım bitmez nehirler gibi.

Sözümü diyorum kâğıda ancak,
Yoksa beni nasıl, kim anlayacak?
Söyleyene değil, söyletene bak!
Şiirler yazarım şairler gibi,
Duygularım bitmez nehirler gibi.

Şairlik kim, ben kim, bu ne haddime?
Konuşur gibiyim kendi kendime,
Sözler dayanınca gönül bendime,
Şiirler yazarım şairler gibi,
Duygularım bitmez nehirler gibi.

Karıncayı, gülü basıp ezemem,
Bakar kör değilim, boşa gezemem,
Fırçayı tutamam, resim çizemem,
Şiirler yazarım şairler gibi,
Duygularım bitmez nehirler gibi.

Bahar geldiğinde, güller açınca,
Kâinattan güzel ibret alınca,
Bazen ağlayınca, yalnız kalınca,
Şiirler yazarım şairler gibi,
Duygularım bitmez nehirler gibi.