Zorlamadan, emeksiz ürün yok;
Açılmıyor ilham sandığı kendisi...
Önce saplanıp, yara açıyor bir ok;
Anladığım, acı oluyor, şairin efendisi...
Ne boş kalmalı gönül, ne tam tok;
Taşmalı ki gönülden,aşk;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Herşey kararında güzel...Benzetmeler güzeldi,yüreğinize sağlık...
Duygu yüklü dizeler tebrikler Erdal bey selamlar.
Yürek duygu seli ile kabaracak ki şairin mısraları ile akıp gitsin kaleminize sağlık Mesut Özbek
Yüreğinize sağlık beğeni ile okudum.
Teşbih sanatını ustaca kullanarak şiire aksettiren Erdal kardeşimizi yürekten kutlarım.
Ne güzel benzetmeler Erdal Bey... Ve tema ne kadar ilginç?
'Yapay duygu' diye bir kavram var mı? Bana göre yok! Olsa olsa 'tiyatro sanatçılarında' var... Oda meslek? Ya şair? Ne bir meslek, ne de 'artistlik...' Duygu varsa, ilham varsa, emekte varsa ancak o zaman yazacak...
Harikasınız Dostum... Şiirleriniz birikti, biliyorum... Ama zaman işte?
Kutluyorum müstesna eserinizi ve sizi... Tam puan ve antoloji diyorum... Saygılarımı, selamlarımı sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta