İlginç Günah Şiiri - Esra Oskay

Beyaz düşlerimde,pembe,mavi çiçeklerim vardı!
Kara lekelerim hiç olmadı!
Günah işleyeceğim gecemin sabahı da olmadı.
Belki de, günah etmenleri sıralanmadı önüme.
Günah mı, sevap mı?
Seçenek,tercih gibi..
Aykırı felsefeleri ayıklayamadım.
Din ve törede günahım bu mu?
Soramadım! .
İsterdim içimde kopsun tufanlar.
Hiçe sayılsın tüm günahlar.
Diyorum ya; günahlara hiç değmedim! ,
İçimde ismini sayıkladığım en acı duraklarda.
Nefes almak için solukladığım istasyonlarda;
Kıpırtıdan oynayan yüreğimde,
Elimi değdiremedim,dokunamadım!
Sömürgedeki Ülkende,parmağındaki alyansda.
Kaç bana seslenilen isimlerde;
Aval aval baktım insanlara
Gülen gözlere zehir çiçekleri verdim!
İmkansızlık! Balyoz gibi düştü başıma.
Saçlarımdan kanlar süzüldü her yanıma.
Yılmadım yine,vazgeçemedim!
Belki bu ilk, son günahtı!
Bilemiyorum ilginç bir günah!
Temas etmeyen elektrik kablosu gibi..
Woltu düşük ampül,gibi.
Deniz kızının karada gezmesi gibi.
Ne bileyim işte;
Yeşil ırmakla,sen nehrinin birleştiği suyun Salı gibi..!
Veya,
Yapay sarışın Temmuz gibi..
İşte öyle bir şey,
Acayip bir isim günahı.
İçimde en en mutluğunda sen!
Samanyoluna takıldım.
Yıldız kaydı; dilek tuttum.
İçimin ismini yazdım; ay parladı; İmkansız dedi!
El açtım Tanrı ya yalvardım;
Sana bana;
Dur! demedi, sevgimi de engellemedi!
Duygum kandırırken,mantığım arka çıktı.
Günahı aldırmadım koştum sana.
Kaçarken frenleri patlamış, balataları bozuk kaç gözler döndü bana.
Serseri o çocuk, adam saydı kendini,
Sana, bana; engel olamadı!
İsminde mutlu,sesinde deli olurken; bu ne?
İşkencemi; günah mı? Sevap mı?
Soramadım, Bilemedim!
Ayıplanmamak için kör kuyularda,
Ahşap fıçılarda köpüklerle saklandım.
Yine;
Sevdim,seviyorum,seveceğim.Dedim!
Günahsa en tatlısı, acısı ise en keyiflisi;
Sevginle sen!
Mutluluğunda hep ben!

A Esra OskAY