Ilgım Şiiri - Azer Yaran

Sen bir sevgi uzayısın. Sardım — saçlarının
ayışıklı siyahında ateş böcekleri. Öptüm —
gecenin engin laciverdi soluk alıyor. Alnında
uzayan günün ufkunda yıldızlar oğul. Öptüm
ağzının uzamından. Gecesel herşey derin duru.
Mavi — tinimin sonsuzluğusun, kara — tenimin
enginliği toprak. Sen — güzel aydınlık.

Sen bir sevgi uzayısın. Bastığın evren köşesi
ayaklarına seriliyor aşkla. Seni anladığım
zaman görüş erimim ışığa bulanıyor evrensel
anlığın kuytu köşelerine dek. Sonsuzluk berrak-
lanıyor avuçlarımda. Sazım — parmaklarımın
uçlarında ezgi, kiraz kabuğu bir tezeneden —
can senin soluğunda.

Sana ulandım — aşkın mayası. Saf ışıktan
menevişlerle tinimin tutuştu kanı. Böylece
ölümsüzüm — tenden öte. Ebedi yeşilin bengi
uçmağı — aşkın mayasıyla dirliğine ulandım.
Kırk yalan sevginin vadisinden aşmış bir
sevgi — sonsuzluk çiçekler açıyor ortasında.