Ilgaz Şiiri - Sadık Softa

Senden de yol aşarmış, anladım bildim bunu,
Senin de derdin varmış, geçerken gördüm bunu.
Dert dolmuşsun yürekten, yürekten bildim bunu,
Heybetinden bellidir, sorulmaz sual Ilgaz.

Kaç gönülde eğlendin, kaç gönül sancı çekti?
Kaç yolcuyu eyledin, kaç yolcu acı çekti?
Kaç savasa taht oldun, kaç taht savaşçı çekti?
Tahtına kurulmuşsun, bakarsın kral Ilgaz.

Yıldızlar yuva yapmış, akşamları bağrına
Dere boyu gümüş su dökülmüş ayağına,
Onca şair seslenir, gelmiyor kulağına,
Dedem Korkut gibisin, yine öyle kal Ilgaz.

Uzanır tepe doruk, göklere perde perde,
Göğün nuru dökülür, sabah erken seherde,
Kutsiyetin görülür, aranırsa her yerde,
Horasan erenleri ruhu ile kal Ilgaz.

Senin derdini bilen hiç çıktı mı bilinmez.
Yazın serin rüzgarın, kışın sisin silinmez.
Namlı gelin gibisin, başından duvak inmez.
Beyazların içinde, yine de nam sal Ilgaz.

Ayvazlarla uğraşma, Köroğlular barınsın;
Gönüllere dokunma, Bolu Beyi haykırsın.
Sırtımı dayayacak tek yürekli sen varsın.
Yigit kanı dökülsün, dokunmaz vebal Ilgaz.