Bir kadın tanıdım,
Tek başına, ılgar;
Başında eserdi,
Dağ kokulu rüzgâr.
Derdi hep,
Birgün mutlaka ölürüm,
Beni dağlara gömün.
Tanımaz şehirler,
Ben kimim;
Dağlar beni,
Ben dağları bilirim.
Gittikçe şimdi yaylalara,
Aralarında yürürüm.
Karışmış navruzlara,
Onu hâlâ görürüm.
Kayıt Tarihi : 19.5.2018 07:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!